عفونت یا التهاب گوش در بزرگسالان بیماری رایجی نیست و بیشتر کودکان درگیر این عارضه هستند؛ معمول‌ترین نوع عفونت، عفونت گوش میانی یا Otitis media است و موجب تورم و عفونت در قسمت میانی گوش فرد می‌گردد؛ گوش میانی، نزدیک و دقیقا پشت پرده گوش قرار گرفته‌است؛ در صورتی که عفونت ایجاد شده در گوش به سرعت تحت درمان قرار نگیرد با گذر زمان به عفونت مزمن گوش تبدیل خواهد شد. در این مقاله خانه سلامت ایران به این بیماری و راه‌های درمان آن می‌پردازد.
علائم عفونت گوش
گوش یک بخش بسیار پیچیده در بدن است که از حفره‌های مختلفی ساخته شده‌است؛ عفونتی که ایجاد می‌شود ممکن است که در یکی از این حفره‌ها به دام افتد و علائم بسیار جدی و خطرناکی در فرد ایجاد کند؛ گوش از سه بخش درونی، میانی و بیرونی تشکیل شده است و عفونت معمولا در بخش میانی و بیرونی آن ایجاد می‌شود؛ بخش درونی گوش کمتر دچار عفونت و التهاب می‌شود و در بعضی مواقع التهاب آن نشان از مشکل دیگری است که فرد از آن بی خبر است؛ علائم عفونت گوش در بزرگسالان بسته به مکان عفونت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- التهاب و درد
- حساسیت شدید به لمس کردن گوش
- تغییر در شنوایی
- تهوع
- استفراغ
- سرگیجه
- تب
- سردرد
- تورم گوش
ترشحاتی که از گوش خارج می‌شوند نشانه مشکلات جدی‌تری هستند و باید توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد.
عفونت گوش میانی
بخش میانی درست پشت پرده گوش قرار دارد و زمانی دچار عفونت می‌شود که باکتری‌ها یا ویروس‌های دهان، چشم یا بینی در پشت پرده گوش به دام افتند در نتیجه ایجاد درد و گرفتگی گوش می‌کنند؛ برخی از افراد ممکن است که دچار مشکلاتی در شنوایی شوند زیرا با التهاب پرده گوش صداها به صورتی که باید به آن نخواهد رسید؛ مایعات و چرک جمع شده پشت پرده گوش موجب می‌شوند که فرد در شنیدن دچار مشکل شود؛ شخصی که دچار عفونت گوش میانی است احساس می‌کند که گوش او زیر آب قرار گرفته است و در آن حالت صداها را می‌شنود؛ اگر پرده گوش پاره شود یا به دلیل فشار ناشی از عفونت احساس سوزش کند ممکن است که ترشحاتی از گوش خارج شود؛ تب و خستگی می‌تواند از علائم عفونت گوش میانی باشد.
عفونت بخش بیرونی گوش
بخش بیرونی گوش دقیقا از بعد پرده گوش تا قسمت بیرون گوش را شامل می‌شود، عفونت این بخش خود را با خارش نمایان می‌کند، کانال گرم و تاریک گوش می‌تواند مکان مناسبی برای انتشار میکروب‌ها باشد در نتیجه این بخش به راحتی می‌تواند دچار عفونت شود؛ گاهی بخش بیرونی گوش به دلیل تحریک شدن یا جراحت ناشی از یک شی خارجی مانند گوش پاک کن یا ناخن دچار عفونت می‌شود؛ از جمله علائم عفونت بخش بیرونی گوش می‌توان به مواردی چون درد در کانال گوش، تورم و حساسیت به لمس اشاره کرد، پوست گوش ممکن است تا زمانی که عفونت به طور کامل از بین نرفته باشد قرمز باشد یا فرد گرمای زیادی در آن ناحیه احساس کند.
علت عفونت گوش و عوامل خطر زا
عامل اصلی ایجاد عفونت در افراد بزرگسال میکروب‌ها هستند از جمله ویروس‌ها، قارج‌ها یا باکتری‌ها، راهی که از طریق آن فرد دچار این بیماری شده است نشان می‌دهد که کدام یک از میکروب‌ها او را آلوده کرده‌اند؛ افرادی که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند بیشتر از بقیه در معرض التهاب یا عفونت گوش قرار دارند، دیابت دیگر بیماری است که فرد را مستعد عفونت می‌کند؛ گروهی دیگری که در خطر این عارضه هستند افراد مبتلا به اگزما یا پسوریازیس هستند.
راه های تشخیص عفونت گوش
پزشک برای تشخیص این بیماری ابتدا به سابقه پزشکی فرد نیاز دارد سپس به کمک ابزار مخصوص پرده گوش و کانال آن را معاینه می‌کند و به دنبال علائم عفونت می‌گردد؛ او ممکن است که واکنش پرده گوش نسبت به دمیدن هوا به درون گوش را مورد بررسی قرار دهد زیرا این کار به تشخیص عفونت گوش میانی نیز کمک می‌کند.
درمان های رایج برای عفونت گوش
با توجه به عوامل ایجاد کننده عفونت، در برخی موارد نیازی به استفاده از درمان خاصی نیست و به مرور این مشکل از بین خواهد رفت اما در دیگر شرایط پزشک درمان‌های مناسبی را توصیه می‌کند تا بیماری با سرعت بیشتری از بین رود؛ به طور متوسط عفونت گوش ممکن است که دو هفته به طول انجامد که این مورد نیز به ناحیه عفونی شده مربوط می‌شود؛ عفونت در بخش میانی با سرعت بیشتری درمان می‌شود و معمولا نیاز به درمان ندارد؛ عفونت بخش میانی چند هفته فرد را درگیر خواهد کرد و استفاده از آنتی بیوتیک ها و دیگر روش‌ها سرعت درمان را افزایش خواهند داد خانه سلامت ایران در ادامه روش‌های درمان را شرح خواهد داد:
آنتی بیوتیک ها
استفاده از آنتی بیوتیک‌های خوراکی برای درمان عفونت ایجاد شده در بخش میانی و بیرونی گوش توصیه نمی‌شود درمان انتخابی به شدت عفونت و دیگر بیماری‌های زمینه‌ای که فرد به آن مبتلا است بستگی خواهد داشت همچنین آنتی بیوتیک‌ها قادر به درمان عفونت ویروسی نیستند؛ استفاده از قطره‌های گوش ممکن است راه دیگری برای درمان عفونت باشد همچنین گاهی از قطره‌ها برای درمان پارگی پرده گوش نیز کمک می‌گیرند.
داروهای بدون نسخه (Over- the- counter medications)
داروهایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن می‌توانند به درمان عفونت گوش و درد ناشی از پارگی پرده گوش که موجب التهاب شده است کمک کنند؛ آنتی‌هیستامین‌ها نیز می‌توانند به از بین رفتن علائم این بیماری از جمله در مواردی که عفونت موجب ایجاد مخاط شده‌است، کمک کنند؛ این قبیل داروها همچنین به رفع درد عفونت گوش کمک خواهند کرد اما به تنهایی قادر به درمان بیماری نیستند.
درمان های خانگی ساده برای رفع عفونت گوش
قطره
قطره‌های خانگی ممکن است که برای درمان عفونت‌های خفیف موثر باشد، این نوع قطره‌ها را می‌توانید در منزل تهیه یا بدون نسخه از داروخانه خریداری کنید؛ طبق نظر متخصصان گوش یک مخلوط کن ساده می‌تواند در تهیه قطره به شما کمک کند؛ به نسبت یک به یک الکل و سرکه سفید را با هم مخلوط کنید و چند قطره از آن را درون گوش بریزید این کار به خشک شدن کانال گوش کمک خواهد کرد؛ از این قطره افرادی که قبلا دچار جراحت شده اند، عمل جراحی انجام داده اند یا گوش آن‌ها به شکل t-tube است نباید استفاده کنند؛ اگر بعد از استفاده از قطره بهبودی احساس نکردید مصرف آن را متوقف و به پزشک مراجعه کنید از این قطره در صورتی که ترشح از گوش خارج می‌شود استفاده نکنید؛ ترشح، خون و یا خارج شدن هر مایعی از گوش نشانه مشکل جدی‌تری است و نیاز به کمک پزشکی دارد.
کمپرس (Compress)
استفاده از کمپرس گرم می‌تواند به درد ناشی از فشار گوش کمک کند سعی کنید به مدت ۲۰ دقیقه آن را روی گوش خود قرار دهید تا در بهبود درد کمک کند همچنین می‌توانید از کمپرس، همراه با دیگر درمان‌ها نیز استفاده کنید تا نتیجه بهتری بگیرید.
روغن زیتون
اگرچه روغن زیتون یک راه درمان بسیار قدیمی است اما بسیار کمک کننده است؛ چند قطره روغن گرم زیتون را در گوش عفونی شده بریزید حتی ممکن است که به آرامش گوش نیز کمک کند، اگرچه تحقیقی در این باره گزارش نشده است و بهتر است که با دیگر درمان‌های خانگی به صورت همزمان مورد استفاده قرار گیرد.
نتجه گیری
عفونت گوش بیشتر کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و والدین مداوم از عفونت ایجاد شده در گوش کودکان گلایه دارند اما ممکن است که میکروب‌ها موجب این مشکل در افراد بالغ نیز شود در این مقاله خانه سلامت ایران به این بیماری و راه های درمان آن پرداخت.
